Lični razvoj

Može li beba da vas zbliži sa partnerom i sačuva brak?

- BGonline

Objavljeno 05/06/2018

Partnerski odnos u drugom planu

Malo se govori o tome šta se zaista dešava sa brakom kad dobijemo dete. Rođenjem bebe porodica se proširuje, a od bračnog para se formira roditeljski par. Odnosi postaju složeniji, a porodične uloge se menjaju. Tek po rođenju bebe dolazi do aktiviranja roditeljskih uloga i porodičnih modela funkcionisanja koje svaki od partnera nosi iz svoje porodice. Iz faze braka, ulaze u fazu “porodice sa malim detetom” i od tog trenutka se razvojni zadaci i stadijumi njihove zajednice računaju u odnosu na uzrast i potrebe deteta. Tad mogu da se pokažu velike razlike između partnera u roditeljstvu, porodičnim ulogama i u braku. Dvoje mogu da se slažu kao partneri, ali i da se veoma razlikuju kao roditelji.

Dolazak bebe i izazov za partnerski odnos

Kad po prvi put vidite svog partnera u ulozi mame ili tate, on više nije samo vaš supružnik, već majka ili otac vašeg deteta. Mladi veruju da će ih beba zbližiti sa partnerom ili “spasiti” brak, dok se u realnosti dešava suprotno. Istraživanja pokazuju da bračni odnos trpi nakon rođenja deteta. Kad se venčavaju ljudi su obično srećni i zaljubljeni. Ali, zadovoljstvo bračnim životom počinje da opada već nakon godinu dana braka. U brakovima sa decom se to dešava brže nego u brakovima bez dece, ali se brakovi sa decom ređe razvode. Očigledno je da dolazak bebe utiče na celokupnu porodičnu dinamiku i na to kako roditelji funkcionišu kao par. Bračni odnos postaje dominantno roditeljski odnos koji je usmeren na svakodnevno funkcionisanje porodice i bebine potrebe. Nakon rođenja deteta odnos roditelja često postaje sve više distanciran i „poslovno“ orijentisan na izvršavanje obaveza.

Lagano udaljavanje

Tad dolazi do suštinskih promena uloga, od uloge žene do uloge majke, od uloge ljubavnika do uloge roditelja. Kako se mama i beba sve više emocionalno vezuju, tako ostali odnosi počinju da trpe.
Mame povlače veliki deo energije iz bračnog odnosa i usmeravaju je ka bebi. Očevi često navode da se osećaju zapostavljeno i manje važno. Tokom prvih nekoliko meseci bebinog života, mama i beba se nalaze u jednoj vrsti simbioze koja je zdrava i potrebna za normalan psihofizički razvoj bebe.

Brak na čekanju

Prirodno je da se partnerski odnos na kraći period stavi u drugi plan. Zbog umora i neispavanosti, previše obaveza, manjka slobodnog vremena, parovi se sve manje posvećuju jedno drugom, a u odnos se uvlače stalne sitne trzavice i tenzija. Mame i tate počinju da funkcionišu u različitim dimenzijama. Mama je izolovana i usmerena na bebu. Muče je hormonske promene, neispavanost, oporavak od porođaja, postporođajna tuga, nezadovoljstvo promenama na telu. Tata biva izbačen iz dijade, oseća da je po strani, mora da brine o porodici i da mami pruža operativnu i emocionalnu podršku. Partneri bivaju sve više distancirani, a sve više „poslovno“orijentisani oko brige i nege za dete.

Kriza od 6 meseci do godinu dana

Roditeljstvo zahteva brzu i efikasnu adaptaciju mame i tate na nove uloge i odgovornosti. Roditelji osećaju kao da nemaju više vremena, ni za sebe, ni za druge. U takvoj situaciji povećanih stalnih zahteva i odgovornosti, kao i potpune centriranosti na dete, najčešće najviše stradaju najintimniji delovi braka – bliskost i seksualni odnosi. Iz uloga partnera i ljubavnika prelazimo u uloge roditelja i supružnika, a tad se parovi sa malim detetom najčešće žale na manju bliskost sa partnerom, manje zajedničkih aktivnosti i provedenog vremena i na nezadovoljavajući seksualni život. Ono što se može smatrati krizom i adaptacijom na rođenje deteta traje oko šest meseci ili najduže prvih godinu dana. Na žalost, u mnogim brakovima se bliskost i intimnost sa partnerom stavljaju nisko na listi ličnih i porodičnih prioriteta. Neki brakovi se nikad ne oporave od rođenja deteta, ostaju centrirani na decu i roditeljstvo dugi niz godina, neki i zauvek. Iako je biti mama ili tata najlepša stvar na svetu, mame i tate ne bi trebalo da zaborave na sebe i svoje partnere. Najveća sreća za dete je srećan roditelj.

Branislava Pavlović
Foto: Ema Bednarž

Branislava Pavlović dipl. psiholog i sistemski porodični terapeut ima svoje savetovalište u centru Beograda. Radila je kao klinički psiholog u Domu zdravlja gde je stekla dugogodišnje iskustvo u radu sa odraslima i decom baveći se psihoterapijskim radom i psihološkom dijagnostikom. Pomaže svojim klijentima da reše i prevaziđu različite životne probleme, uključujući anksioznost, depresivnost, bračne probleme i konflikte u interpersonalnim odnosima, probleme na poslu, u roditeljstvu i razvojnim krizama. Pored rada u savetovalištu Branislava Pavlović sa klijentima koji se odluče za taj koncept razgovara tokom šetnje u prirodi. (Walk&Talk) i napominje da fizička aktivnost u svakom svom obliku pozitivno utiče na anksiozno depresivna stanja, nesigurnosti, sliku koju imamo o sebi i da se čovek bolje oseća kad je aktivan.
www.branislavapavlovic.rs
e-mail: pavlovic.branislava@outlook.com
FB: www.facebook.com/Pavlovic-Branislava-psiholog-i-psihoterapeut

Intervju sa Branislavom Pavlović: